Szatan w NT
Szatan vel Diabeł
W BT Szatan i Diabeł oznaczają tę samą istotę. Różnica w nazwach związana jest z tłumaczeniami. Słowo 'Szatan’ pochodzi z hebrajskiego, a 'Diabeł’ z greckiego. Dlatego 'diabeł’ nie występuje w ST.
Sąd nad Szatanem
W NT Szatan staje się wcieleniem zła. Jednak słowa i opisy nie są najważniejsze. Gdyby Szatan stanął przed Sądem jako oskarżony Sąd nie pytałby świadków co o nim sądzą. Pytałby o fakty.
Zbadajmy zatem co złego zrobił Szatan w NT.
| Lp. | Cytat | Czynność |
|---|---|---|
| 1 | Mt 4,1; Mk 1,12-13; Łk 4,1-2 | Kusi Jezusa przez 40 dni |
| 2 | Łk 22,3; J 13,2 | Wstępuje w Judasza |
| 3 | Łk 13,16 | 18 lat pozostaje w ciele kobiety powodując chorobę (nie mogła się wyprostować) |
| 4 | Dz 5,3 | Wstępuje w Ananiasza, który ukrywa część pieniędzy przed Pawłem |
Ad 1. W samej czynności kuszenia nie ma nic złego. Być może Bóg zlecił Szatanowi przeprowadzenie próby, czy Jezus nadaje się do swej roli kozła ofiarnego. Podobna próba, chociaż bardziej okrutna, była wykonana na Hiobie.
Ad 2. Fakt, że Szatan wstępuje w Judasza, a ten pod jego wpływem zdradza i sprzedaje Jezusa wydaje się być czymś straszliwym i okropnym. Jednak przy omawianiu Ewangelii przeanalizujemy postępek Szatana i Judasza i zobaczymy, że tak naprawdę, to postępek Szatana i Judasza był dobry, gdyż służył realizacji planu Boga wobec Jezusa, a oni (jako jedyni) zasłużyli na nagrodę.
Ad 3. Spowodowanie choroby i cierpienia – to okropny postępek zasługujący na karę. Jednak czy na pewno? Cierpienie uszlachetnia. 'Kto nie bierze swego krzyża i nie idzie za mną nie jest mnie godzien’ – kobieta była godna. Jezus miał okazję uczynić cud. Kobieta z pewnością została sowicie nagrodzona w niebie po śmierci. Czy Szatan zbliżając ją do Królestwa Niebieskiego rzeczywiście postępował tak bardzo źle?
Zwróćmy uwagę, że Szatan ma umiejętność przedostawania się do ciała człowieka i powodowania chorób.
Ad 4. Ananiasz i Safira przystąpili do wspólnoty chrześcijańskiej i mieli obowiązek sprzedać całe swoje mienie i oddać pieniądze na cele wspólnoty. Jednak kierowani zwykłym ludzkim lękiem przed niepewną przyszłością ukryli część pieniędzy na czarną godzinę. Nie było w tym nic złego choć w ten sposób oszukali wspólnotę, do której dobrowolnie przystąpili.
Czy gdyby dzisiaj ktokolwiek wstępując do sekty religijnej i oddając jej cały majątek, zachował jednak trochę na czarną godzinę – czyż nie miałby racji? Nikt nie powiedziałby (poza sektą), że jest to coś złego. Kościół wówczas nie był innym jak drapieżną sektą religijną.
Oboje małżonkowie padli trupem – zabił ich Piotr – późniejszy Święty – i to według BT był dobry uczynek.
Konkluzja
Jeśli uwierzycie – na razie na słowo – że historia z Judaszem nie była czymś złym – to w NT, podobnie jak w ST, nie ma ani słowa o tym, że Szatan vel Diabeł uczynił cokolwiek złego.
Wszystko co w Biblii powiedziano więcej o Szatanie to tylko słowa nie mające pokrycia w faktach, czyli tzw. wroga propaganda.
Należy zwrócić uwagę na fakt, że Szatan miał umiejętność zasiedlania i opanowywania ciała człowieka i powodowania chorób. Fakt, że to zrobił raz i że umiał to robić i mógł to robić nie znaczy jeszcze, że robił to częściej.
O chorobach powodowanych przez złe duchy Biblia mówi wielokrotnie. Nigdzie jednak nie ma powiązania Szatana ze złymi duchami i jakiegokolwiek potwierdzenia, że sam Szatan był złym duchem. Niedługo zamieścimy artykuł o złych duchach w Biblii.
Gdyby Szatan był człowiekiem i poszedł się wyspowiadać z powyższych grzechów zapewne bez problemu otrzymał by rozgrzeszenie.
Jak wyglądał diabeł?
Właściwie nie wiadomo. Obraz diabła jako paskudnej, czarnej kreatury z kopytami, rogami i trójzębem, śmierdzącego siarką, miotającego piorunami gdy się wkurzy, nie pochodzi z Biblii.
Twórcą takiego wizerunku jest papież Grzegorz I (pontyfikat 560 – 604).
Jego diabeł jest hybrydą mającą cechy nordyckiego bóstwa znanego pod imieniem Loki (czarny kolor), germańskiego stwora Donara (wstrętny zapach), germańskich duchów lasu (kopyta) i nordyckiego boga Wotana (pioruny).
Ile jest diabłów?
Najpierw był jeden. Potem jeden nie wystarczał. Ustalono, że jest ich wielu. Skończyło się na tym, że jest ich 7 405 926 (według literatury cytowanej w Leksykonie biblijnych pomyłek).
Oddawanie człowieka szatanowi na zatracenie ciała
Miała to być kara za kazirodztwo. Nie wiadomo jak to się w praktyce odbywało i co właściwie znaczyło. Nie wiadomo dlaczego oddanie ciała szatanowi miało uratować ducha.
W książce Trudne fragmenty Biblii wyd. Vocatio, jest dość pokrętne tłumaczenie, które niczego nie wyjaśnia.
Ostateczne konkluzje
W NT Szatan uważany jest (bezpodstawnie) za wcielenie zła. Uważa się, że może zamieszkiwać w człowieku i powodować choroby. Może 'zasiedlonego’ skłaniać do złych uczynków. NT utożsamia (bezpodstawnie) Szatana ze Smokiem.
Ostatecznie Szatan zostanie wrzucony do jeziora ognia.
Czasopismo: Blog Zielonego Smoka
Artykuł: nr 190
Autor: Jacek Piechota