Zwierzęta czyste i nieczyste
Zwierzęta lądowe
Izraelici mogli spożywać wyłącznie zwierzęta czyste, czyli:
- wszystkie zwierzęta czworonożne, mające rozdzielone kopyta (racice) i jednocześnie przeżuwające (Kpł 11,2-3). Były do nich zaliczane: wół, baran, koza, jeleń, gazela, daniel, koziorożec, antylopa, bawół i kozica (Pwt 14,4-5)
Wyjątkiem były poniższe zwierzęta uznane za nieczyste) (Kpł 11,4-7):
- wielbłąd, ponieważ przeżuwa, ale nie ma rozdzielonego kopyta
- świstak, ponieważ przeżuwa, ale nie ma rozdzielonego kopyta
- zając, ponieważ przeżuwa, ale nie ma rozdzielonego kopyta
- wieprz, ponieważ ma rozdzielone kopyto, ale nie przeżuwa
Wielbłąd – według nauki – nie jest przeżuwaczem i jest parzystokopytny, czyli dokładnie odwrotnie niż w Biblii.
Świstak – nie jest przeżuwaczem. Prawdopodobnie chodziło o góralka, który też nie jest przeżuwaczem.
Zając (i królik) – nie jest przeżuwaczem.
Według dzisiejszej taksonomii Izraelici mogliby spożywać wyłącznie( parzystokopytne i przeżuwające):
- jeleniowate (jelenie, łosie, sarny, daniele)
- żyrafowate (okapi, żyrafy)
- widłorogie
- piżmowce
- krętorogie (bydło, kozy, owce, bawoły, antylopy, koziorożce, kozice)
Według dzisiejszej taksonomii Izraelici nie mogliby oczywiście jeść:
- świń – są parzystokopytne, ale nie są przeżuwaczami
- wielbłądów – są parzystokopytne, ale nie są przeżuwaczami
- koni, osłów, zebr, tapirów i nosorożców – są nieparzystokopytne
- wszystkich innych zwierząt lądowych ponieważ nie są ani parzystokopytne ani przeżuwaczami, co oczywiście dotyczy też nieparzystokopytnych
<
Istoty wodne
Izraelici mogli spożywać wszystkie istoty wodne posiadające płetwy i łuski (Kpł 11,9-10)
Istoty skrzydlate
Ptaki, które były nieczyste (Kpł 11,13-19):
- orzeł
- sęp czarny
- orzeł morski
- kanie
- sokoły
- kruki
- struś
- sowa
- mewa
- jastrzębie
- puszczyk
- kormoran
- ibis
- łabędź
- pelikan
- ścierwnik
- bocian
- czaple
- dudek
- nietoperz
Dziwne jest to, że spośród prawie 10 tys. gatunków ptaków znanych nauce, właśnie powyższe uznano za nieczyste. Większość gatunków ptaków jest niejadalna dla człowieka.
Z ‘czworonożnych’ owadów (prostoskrzydłych) Izraelici mogli spożywać szarańczę wędrowną (Locusta migratoria L.), szarańczę pustynną (Schistocera gregaria Forskal), koniki polne (Chorthippus sp.) (soleam) , pasikoniki (Tettigoniidae) (chargol) oraz świerszcze (Gryllidae) (chagab) (Kpł 11,20-23). Oczywiście wszystkie 6-nożne gatunki szarańczy też są jadalne, gdyż nie znalazły się na liście gatunków nieczystych :-).
Zezwolenie na jedzenie szarańczy mogło być spowodowane tym, że w okresie nalotu szarańczy wszystkie rośliny zielone były niemal kompletnie niszczone, więc szarańcza stawała się jednym z niewielu dostępnych pokarmów. Zgoda na spożywanie szarańczy chroniła ludzi przed głodem.
Czasopismo: Blog Zielonego Smoka
Artykuł: nr 31
Autor: Jacek Piechota