Ptak Milcham

Dawno, dawno temu, Bóg stworzył Świat. Zwierzęta i ludzi umieścił w rajskim ogrodzie Eden. Ludzie mogli spożywać wszelkie owoce z rajskiego ogrodu, z wyjątkiem owoców z drzewa wiadomości złego i dobrego umieszczonego w środku raju, pod rygorem śmierci.

Ewa zerwała piękny i smaczny owoc z drzewa wiadomości, spróbowała go i dała też do spróbowania Adamowi. Gdy otworzyły się jej oczy i zrozumiała co zrobiła, zerwała więcej owoców i zaprosiła wszystkie rajskie zwierzęta na ucztę. Przyszły i zjadły ze smakiem. Jedynie ptak Milcham nie chciał jeść.

— Zjedz i ty ptaszku — powiedziała Ewa.

— Słyszałem jak Bóg zabraniał wam spożywania owoców z tego drzewa. Nie zjem, bo nie chcę złamać zakazu i umrzeć.

— Przecież Bóg zakazywał tylko nam, ludziom, a nie zakazywał jedzenia zwierzętom — odparła Ewa.

— Nie będę cię słuchał, kobieto!

I wtedy z nieba odezwał się głos mówiący do Adama i Ewy. — Nie usłuchaliście mojego zakazu. Ściągnęliście śmierć na siebie i na zwierzęta. Ale ptak Milcham, któremu nic nie przykazywałem, nie posłuchał was i nie dał się zwieść. Dlatego ani on, ani jego potomstwo nie zaznają śmierci.

Bóg stworzył anioła śmierci i dał mu władzę uśmiercania ludzi i zwierząt: — Masz władzę nad wszystkimi stworzeniami. Tylko ptak Milcham i jego potomstwo są wyjęci spod twej władzy na zawsze — rzekł do anioła śmierci.

— Panie, wyłącz ich zatem ze świata, albowiem są sprawiedliwi i nie pasują do reszty.

Wtedy Bóg polecił aniołowi śmierci zbudować wielkie miasto dla ptaka Milchama. Bramy miasta zapieczętował i rzekł: — Nikt nie będzie nad wami panował. Nie zaznacie też śmierci aż do kresu czasu.

Dzisiaj, ptak Milcham nadal mieszka w swoim mieście. Żyje tysiąc lat. Po upływie tego czasu w gnieździe wybucha ogień i spala wszystkie ptaki. Pozostaje tylko jedno jajo, z którego dzięki ogrzaniu przez ogień, wykluwa się pisklę — i ptak żyje nadal.

Inni powiadają, że gdy ptak skończy tysiąc lat, traci pióra i kurczy się do rozmiarów pisklęcia. Następnie rośnie, pióra odnawiają się i znów wzlatuje w niebo.

Jeszcze inni mówią, że gdy ludzie i zwierzęta zostali wyrzuceni z raju, ptak Milcham pozostał tam jako jedyna istota, a Bóg opieczętował raj i na straży postawił cheruby.

Jeszcze inni twierdzą, że ptak Milcham będzie żyć wiecznie, ponieważ jemu jednemu Bóg pozwolił spożyć owoce z drzewa życia.