Cherub, Cherubin (Biblia)

Cherub (cherubin)

Cheruby (cherubini) Były hybrydami międzygatunkowymi. Są przedstawiane jako ogromne istoty o orlich skrzydłach, ludzkich twarzach i tułowiu na poły lwa, na poły wołu. Były strażnikami raju po wypędzeniu ludzi (Rdz 3,24).

Były strażą przyboczną Boga (Ez 28,14.16). W opisach biblijnych Bóg zasiadał na cherubach (1Sm 4,4) albo leciał cwałując na cherubach (Ps 18,11). Być może Bóg nie siedział na cherubie jako wierzchowcu, a cheruby jedynie unosiły jakiś pojazd.

Miały cztery skrzydła. Jedna para skrzydeł była rozwinięta (pewnie do lotu), druga okrywała tułów (głównie genitalia). Pod pierwszą rozwiniętą parą skrzydeł miały ręce (które służyły jako kończyny przednie, gdy były na czworakach).

Istnieją sprzeczności w opisach:

• oblicze – albo miały jedno ludzkie albo takie jak Światowid: twarz człowieka, wołu, lwa i orła
• liczba nóg – przedstawiano je jako dwunożne lub czworonożne. Nogi były proste, podobne do stóp cielca.

Nie jest wykluczone, że opisy biblijne dotyczą kilku różnych gatunków cherubów.

W Biblii są wzmiankowane 87 razy.

Jeśli to Bóg stworzył cheruby, to wykazał się wyjątkowym brakiem gustu. Są tak brzydkie, że aż ładne.

Cherubinki – przedstawiane jako małe tłuste aniołki (amorki, bobasy) ze skrzydełkami nie mają nic wspólnego z biblijnymi cherubami.