Zielony Smok - logo witryny

Stworzenie Świata – wersja informatyczna

Księga Rodzaju1

Autor: Jacek Piechota. 4 czerwca 2012 r.

Przedstawiam tutaj dwie wersje stworzenia Świata: wersję klasyczną i wersję informatyczną.

Wersja klasyczna

Wielu wyznawców Biblii dosłownie interpretuje słowa Pisma Świętego, podczas gdy inni uważają je za alegorię [6]. To drugie podejście uważam za właściwe, ale w tym wpisie potraktuję słowa autorów Biblii jako natchniony i dokładny opis dzieła stworzenia. Uwzględnię też fakt, że Bóg przekazując swoją wiedzę, użył słów, które mogły być zrozumiane przez każdego człowieka, również niewykształconego mieszkańca ówczesnej Mezopotamii. Tam gdzie brak jest danych, postąpię tak jak zwolennicy ewolucjonizmu – stworzę hipotezy co do przebiegu zdarzeń.

A oto jak przebiegało stwarzanie Świata według Biblii:

Dzień Czynności stwórcze Opis towarzyszący
1 Stworzenie nieba i ziemi.
 
 
Stworzenie światłości.
Oddzielenie światłości od ciemności.
Nadanie nazwy światłości (dzień) i ciemności (noc).
Ziemia była bezładem i pustkowiem.
Nad bezmiarem wód panowała ciemność.
Duch Boży unosił się ponad wodami.
2 Stworzenie sklepienia w środku wód.
Oddzielenie wód pod sklepieniem od wód nad sklepieniem.
Nadanie nazwy sklepieniu (niebo).
 
3 Zebranie wód spod nieba w jedno miejsce, aby ukazała się sucha powierzchnia.
Nadanie nazw: sucha powierzchnia otrzymała nazwę ziemia, a zbiorowisko wód nazwę morze.
Stworzenie roślin zielonych.
Trawy dające nasiona i
drzewa owocowe dające owoce i nasiona – według ich gatunków.
4 Stworzenie ciał niebieskich, świecących na sklepieniu nieba: słońca, księżyca i gwiazd. aby świeciły nad ziemią, aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światło od ciemności.
5 Stworzenie ptaków i zwierząt wodnych
Pobłogosławienie tych zwierząt.
 
6 Stworzenie zwierząt lądowych, w tym udomowionych.
Stworzenie mężczyzny i kobiety.
Pobłogosławienie człowieka.
Nakazanie człowiekowi płodności, rozmnażania się i zaludnienia ziemi. Przekazanie człowiekowi panowania nad zwierzętami i roślinami.
Uczynienie roślin pokarmem dla zwierząt.
 
 
7 Odpoczynek  
Dzień pierwszy

Pierwszego dnia Bóg stworzył niebo i ziemię. Nie istniały jeszcze księżyc, słońce i gwiazdy. Nie wiadomo czy istniał już wszechświat. Nie wiemy zatem czy Bóg tworząc ziemię utworzył ją w już istniejącym, być może stworzonym wcześniej, pustym kosmosie, czy też utworzenie ziemi było pierwszym aktem w procesie tworzenia kosmosu. Nie wiadomo też kiedy Bóg stworzył czas i prawa fizyki.
Ponieważ nie istniało wtedy ani słońce, ani księżyc, ani gwiazdy, nie było zatem rachuby czasu i nie wiemy, czy dzień Bożej pracy, był znanym nam 24-godzinnym dniem, czy być może całą epoką.
Ziemia była bezładem i pustkowiem. Nie była ziemią, taką jaką znamy. Nie była nawet błotem, czyli mieszanką ziemi i wody, gdyż nie było wówczas oddzielone od niej niebo. Czym więc była ziemia? Jak wyglądała? Wszystko wskazuje na to, że mówiąc słowami dzisiejszej fizyki była superpozycją elementów: wody, ziemi, powietrza (i być może ognia, jeśli wspomnimy o żywiołach) albo mówiąc inaczej superpozycją ziemi, wody i nieba, z przewagą wody. Nad światem unosił się Duch Boży. Czyli na tym etapie istniały już duch i materia.
Nie wiadomo też, kiedy bóg stworzył świat niematerialny, czyli to co dziś – alegorycznie – nazywamy niebem.
Przyszła ziemia, nie miała jeszcze wtedy nazwy.
Następnie Bóg stworzył światłość i oddzielił ją od ciemności. Światłość Bóg nazwał dniem, a ciemność nocą.
Nikt dzisiaj nie potrafi powiedzieć czym była owa światłość ani w jaki sposób zaistniały dzień i noc skoro nie było jeszcze ani gwiazd, ani księżyca, ani przede wszystkim słońca.
Nikt dzisiaj nie potrafi powiedzieć czym była owa światłość ani w jaki sposób zaistniały dzień i noc skoro nie było jeszcze ani gwiazd, ani księżyca, ani przede wszystkim słońca.
Problem również w tym, że ciemność to po prostu brak światłości i nie ma potrzeby ani możliwości oddzielania światłości od ciemności, chyba że Bóg już wtedy stosował techniki światłowodowe. Dnia od nocy również nie da się oddzielić, gdyż jak wiadomo jedno płynnie przechodzi w drugie.
Niektórzy fizycy utożsamiali ową pierwotną światłość z rozbłyskiem Wielkiego Wybuchu. Po pierwszym dniu mieliśmy zatem światłość oddzieloną od ciemności i mieszankę ziemi, wody i nieba.

Dzień drugi

Drugiego dnia Bóg stworzył sklepienie w środku wód i oddzielił wody pod sklepieniem od wód nad sklepieniem. Sklepienie Bóg nazwał niebem.
Jednym słowem Bóg oddzielił niebo, czyli żywioł powietrza (i być może ognia) od mieszanki wody i ziemi. Nie wiadomo czym były wody nad sklepieniem, czyli nad niebem. Być może były to wody wykorzystane później w czasie potopu. Wody pod sklepieniem były „ziemiomorzem” i oddzieloną już wodą zawartą w powietrzu (chmury).

Dzień trzeci

Trzeciego dnia Bóg przegrupował wodę na ziemi. Suchej powierzchni nadał nazwę ziemia, a wodom nadał nazwę morze.
Był wtedy tylko jeden „kontynent”. Dane geologii świadczą, że ok. 200 mln lat temu na Ziemi istniał tylko jeden kontynent oblany morzem [2]. Potwierdzają to różne teorie naukowe np. teoria Wegnera o istnieniu hiperkontynentu nazwanego Pangeą [4]. Teorię potwierdzają też badania z zakresu paleontologii i paleomagnetyzmu. Niestety zgodnie z tą teorią Pangea nie była pierwszym kontynentem, lecz powstała z połączenia innych istniejących wcześniej lądów [3].
Tego samego dnia Bóg stworzył rośliny zielone. Mowa jest o trawach dających nasiona i drzewach owocowych. Można domyślać się, że nikt nie był wtedy biegły w systematyce roślin (podobnie jak dzisiaj większość ludzi) i oznacza to stworzenie wszystkich roślin. Ale traktując Pismo Święte dosłownie odrzucimy wiele z istniejących dzisiaj gromad roślin (przede wszystkim sinice, bakterie, brunatnice, krasnorosty, śluzorośla i grzyby) [5].
Pojawia się jednak jeden problem. Nie było jeszcze Słońca, którego światła rośliny zielone wymagają do procesu fotosyntezy. Jeżeli był to 24-godzinny dzień, to rośliny przeżyłyby spokojnie do następnego dnia. Jeśli dzień liczył się w epokach geologicznych – to rośliny zapewne by zginęły. Chyba, że potrafiły wykorzystać światłość, którą Bóg stworzył już pierwszego dnia.

Dzień czwarty

Czwartego dnia Bóg stworzył ciała niebieskie, a więc przede wszystkim księżyc, słońce i gwiazdy (tutaj zapewne ogień został oddzielony od powietrza albo Bóg wykorzystał ową pierwszą światłość).

Dzień piąty

Piątego dnia Bóg stworzył ptaki i zwierzęta wodne i pobłogosławił je.

Dzień szósty

Szóstego dnia Bóg stworzył zwierzęta lądowe, dzikie i udomowione. Domyślamy się, że chodzi tu o wszystkie zwierzęta jakie tylko znamy. Problemem, ile tych gatunków naprawdę było, będziemy się jeszcze zajmowali.
Potem Bóg stworzył mężczyznę i kobietę, na obraz i podobieństwo swoje. Pobłogosławił człowieka. Nakazał mu być płodnym, rozmnażać się i zaludnić ziemię. Dał człowiekowi panowanie nad zwierzętami i roślinami.
Niestety nic wtedy Bóg nie powiedział o rozsądku w rozmnażaniu się, zaludnianiu ziemi i panowaniu nad zwierzętami.

Dzień siódmy

Siódmego dnia Pan Bóg odpoczywał po wykonanej pracy.

Wersja informatyczna

Dzień pierwszy
Rdz 1,1 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.
W1: Na początku Bóg stworzył sprzęt (hardware) i oprogramowanie (software).
W2: Na początku Bóg stworzył czarna materię i czarną energię oraz materię i energię.

 

Rdz 1,2 Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem; ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się ponad wodami.
Pamięć komputera była jeszcze pusta i znajdowały się w niej pojedyncze przypadkowe obiekty. Zasilanie nie było jeszcze podłączone.

 

Rdz 1,3 Wtedy Bóg rzekł: Niechaj się stanie światłość.
Bóg podłączył zasilanie do komputera.

 

Rdz 1,4 Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności.
Bóg stworzył system zerojedynkowy (binarny) i oddzielił sygnał (obecność energii) od  braku sygnału (brak energii).

 

Rdz 1,5 I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nocą.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy.
Bóg nazwał obecność energii jedynką, a brak energii zerem.

 

Dzień drugi
Rdz 1,6 A potem rzekł Bóg: „Niech powstanie sklepienie w środku wód i niech ono oddzieli jedne wody od drugich”.
Bóg stworzył system operacyjny, maszynę wirtualną i postanowił oddzielić pamięć ulotną od pamięci masowej oraz procesor od płyty głównej.

 

Rdz 1,7 Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem a gdy tak się stało,
Bóg oddzielił pamięć ulotną od masowej, a gdy tak się stało,

 

Rdz 1,8 Bóg nazwał to sklepienie niebem.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień drugi.
Bóg wydzielił pamięć operacyjną.

 

Dzień trzeci
Rdz 1,9 A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!» A gdy tak się stało,
Bóg wydzielił pamięć masową.

 

Rdz 1,10 Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre,
Bóg nazwał tę pamięć dyskiem twardym i podzielił ją na partycje. Partycję przeznaczoną na system nazwał partycją systemową, a drugą z nich partycją programową.

 

Rdz 1,11 rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I stało się tak.
Bóg stworzył stertę i stos. W partycji programowej utworzył odpowiednie interfejsy i po jednej klasie dla każdego z gatunków roślin.

 

Rdz 1,12-13 Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień trzeci.
Bóg stworzył instancje klas roślin (obiekty roślin).

 

Dzień czwarty
Rdz 1,14 A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata;
Bóg stworzył pakiet ‘kosmos’, napisał klasy obiektów kosmicznych i stworzył algorytmy ich ruchu.

 

Rdz 1,15-16 aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I stało się tak.
Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy.
Ich przeznaczeniem  było uruchamianie klas światło, klas pory roku, klas związanych z czasem. Klasa Słońce miała za zadanie regulować rytm dnia, a klasa Księżyc regulować rytm nocy. Ponadto Bóg stworzył klasy gwiazd i klasy pozostałych obiektów kosmicznych.

 

Rdz 1,17-19 I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią;
aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień czwarty.
Bóg uruchomił klasy – stworzył obiekty wyżej wymienionych klas.

 

Dzień piąty
Rdz 1,20 Potem Bóg rzekł: «Niechaj się zaroją wody od roju istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!»
Bóg stworzył klasę dla każdego gatunku ptaków i zwierząt wodnych.

 

Rdz 1,21 Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg widząc, że były dobre,
Bóg stworzył instancje (obiekty) ww. klas zwierząt.

 

Rdz 1,22-23 pobłogosławił je tymi słowami: «Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi».
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień piąty.
Bóg stworzył algorytmy rozmnażania oraz kod genetyczny i umieścił je w obiektach.

 

Dzień szósty
Rdz 1,24 Potem Bóg rzekł: «Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!» I stało się tak.
Bóg stworzył klasy opisujące zwierzęta lądowe: dzikie i udomowione.

 

Rdz 1,25 Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre.
Bóg utworzył instancje (obiekty) ww. klas. Przeszły testy programistyczne.

 

Rdz 1,26 A wreszcie rzekł Bóg: «Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!»
Bóg stworzył klasę ‘człowiek’.

 

Rdz 1,27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył:
stworzył mężczyznę i niewiastę.
Bóg utworzył dwie nieco różniące się od siebie instancje (obiekty) klasy ‘człowiek’. Obiekty były podobne do Boga, gdyż były skomponowane z podobnych obiektów innych klas jak sam Bóg.

 

Rdz 1,28 Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi».
Bóg wprowadził kod genetyczny do obiektu człowiek. Dzięki temu człowiek będzie mógł się później rozmnażać.
Bóg wyposażył człowieka w największy i najbardziej funkcjonalny umysł ze wszystkich zwierząt, aby człowiek mógł opanować Ziemię i wykorzystywać zwierzęta na swoje potrzeby.

 

Rdz 1,29 I rzekł Bóg: «Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem.
Bóg stworzył zależności między klasami. Wyposażył człowieka w przewód pokarmowy zdolny do trawienia pokarmu nie tylko zwierzęcego, ale i roślinnego. Wskazał człowiekowi, że mogą i powinny one być jego pokarmem.

 

Rdz 1,30 A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa w powietrzu, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona». I stało się tak.
A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.
I tak upłynął wieczór i poranek – dzień szósty.
Bóg dodał nowe zależności i przeprowadził testy. Testy wypadły znakomicie. Bóg wskazał, że głównym pokarmem dla zwierząt będą rośliny zielone.

 

Rdz 2,1 W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie jej zastępy [stworzeń].
Bóg zakończył prace programistyczne.

 

Dzień siódmy
Rdz 2,2 A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.
Bóg zrobił sobie dzień odpoczynku po wykonanej pracy.

 

Dalsze prace
Ochrona człowieka
Rdz 2,8 A zasadziwszy ogród w Eden na wschodzie, Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił.
Pan Bóg umieścił człowieka w ‘piaskownicy’, co miało zabezpieczyć człowieka przed wpływem zewnętrznego otoczenia i zminimalizować szkodliwy wpływ człowieka na to otoczenie.

 

Stworzenie kobiety
Rdz 2,22 Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę.
Bóg używając kodu genetycznego klasy ‘Mężczyzna’ i dokonując niezbędnych jego zdaniem zmian w klasie, tworzy klasę ‘Kobieta’ i obiekt tej klasy.

 

Historia o wężu
Rdz 3,1-5 Historia o wężu
Obiekt klasy ‘Wąż’ był pierwszym szkodliwym (‘złym’) obiektem. Obiekt zawierał program, który  zmieniał pośrednio lub bezpośrednio działanie innych (‘dobrych’) obiektów na działanie inne niż założone przez programistę.

 

Rdz 3,14 Bóg przeklina węża
Zapowiedź stworzenia oprogramowania do niszczenia szkodliwego oprogramowania.

 

Wyrzucenie z raju
Rdz 3,16-24 Człowiek nadaje partnerce imię Eva. Pan Bóg wyrzuca ludzi z raju.
Pan Bóg modyfikuje programy ‘Mężczyzna’ i ‘Kobieta’. Usuwa obiekty tych programów z piaskownicy. Obiekty nie wykonujące do tej pory żadnych konkretnych zadań (poza doglądaniem ogrodu) będą od tej pory obiektami użytkowymi wykonującymi konkretne, uciążliwe i nieprzyjemne zadania. Zdjęte są dotychczasowe ograniczenia, dochodzą nowe możliwości, ale nałożona jest też większa odpowiedzialność. Pozwala programom na rozmnażanie i tworzenie obiektów potomnych.
Każdy obiekt musi mieć nazwę, czyli musi istnieć referencja do tego obiektu. Imiona obiektom nadaje Bóg i po tych imionach obiekty są rozpoznawane. Imiona nadane przez człowieka służą tylko człowiekowi i z punktu widzenia Boga są zapewne tylko pomocniczymi oznaczeniami obiektów (aliasami). Jest to oczywiste bo Bóg stworzył mnóstwo obiektów, które nie mają nazw nadanych przez ludzi.

 

Dekalog
Wj 20,1-17 Dekalog
Bóg przekazuje obiektom podstawowe przykazania, których powinny przestrzegać w cyklu swojego życia. Można je streścić w jednym zdaniu: Kochaj Boga, Przestrzegaj zasad, które dostaniesz oddzielnie, bądź dobry i nie daj się złu.

 

Arka Przymierza
Wj 25,10-22 Wskazówki dotyczące wykonania Arki Przymierza i przebłagalni.
„[…] Tam będę się spotykał z tobą i sponad przebłagalni i spośród cherubów, które są ponad Arką Świadectwa, będę z tobą rozmawiał […]”
Bóg wyjaśnia jak utworzyć modem do komunikacji z nim.

Podsumowanie

Bóg tworzył klasy używając dziedziczenia i kompozycji.

Mówimy o kompozycji, bo każde np. zwierzę jest zbudowane z podobnych komponentów takich jak np. mózg, system nerwowy, etc. Za różnice gatunkowe i indywidualne odpowiada kod genetyczny umieszczony w każdym obiekcie.

Mówimy o dziedziczeniu, ponieważ fragmenty kodu z klas napisanych wcześniej Bóg używał w klasach napisanych później. To wyjaśnia problem cech wspólnych ze zwierzętami, a w niektórych przypadkach nawet z roślinami. Np. wystarczyły niewielkie zmiany aby zamiast o szympansie mówić o człowieku.

Użycie dziedziczenie nie oznacza istnienia ewolucji choć oznacza zmiany, najczęściej postęp.

Bibliografia

[1] (Zbiorowe). 1989. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. Wydawnictwo Pallotinum. Poznań-Warszawa, 1439 pp. (Biblia Tysiąclecia, wyd. IV z okazji IV Pielgrzymki Ojca Świętego do Ojczyzny).

[2] Lambert D., Redfern M., 2005. Wszechświat. SAMP Edukacja i Informacja, Warszawa, 224 pp.

[3] (Zbiorowe). Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t 1-30, PWN, Warszawa.

[4] Ballad R. D. 2001. Potop. National Geographic Polska, 5(20): 52-69.

[5] Szweykowska A., Szweykowski J., 2005. Botanika, t. 2. Systematyka. PWN, Warszawa, 637 pp.

[6] Szamot M. 2003. Genezis. Czy ktoś w to jeszcze wierzy? Wydawnictwo WAM, Kraków, 159 pp.